فضانوردان ایستگاه فضایی بین‌المللی (ISS) آزمایش بیورآکتوری (رآکتور زیستی) را آغاز کرده‌اند که انرژی آن را نوعی جلبک تأمین می‌کند. آن‌ها قصد دارند امکان استفاده از این بیورآکتور را در مأموریت‌های فضایی بلندمدت آینده ارزیابی کنند. ساخت این بیورآکتور که فوتوبیورآکتور نامیده می‌شود، گام مهمی درجهت ایجاد یک سیستم غذایی بسته است که امید می‌رود روزی بتواند نیاز فضانوردان به مأموریت‌های رساندن محموله‌های غذایی از زمینرا مرتفع کند.

طبق بیانیه‌ی مرکز فضایی آلمان (DLR)، چنین سیستمی برای مأموریت‌های طولانی‌مدت آینده به ماه یا مریخ  بسیار مهم خواهد بود که نسبت‌به آنچه یک فضاپیما می‌تواند با خود حمل کند، نیاز به مایحتاج بیشتری دارند. این فتوبیورآکتور در ششم مه به ایستگاه فضایی رسیده است. آزمایش یادشده با هدف ارزیابی قابلیت استفاده از جلبک برای تبدیل کربن‌دی‌اکسید حاصل از بازدم فضانوردان ایستگاه فضایی و تولید زیست‌توده‌ی خوراکی ازطریق فتوسنتز، طراحی شده است.

در فتوبیورآکتور جلبک سبز میکروسکوپی کلرلا ولگاريس طی فتوسنتز کربن‌دی‌اکسید را به اکسیژن و زیست‌توده‌ی خوراکی تبدیل می‌کند

انتظار می‌رود این فتوبیورآکتور درکنار سیستم فیزیکوشیمیایی بازیافت هوا یا سیستم پیشرفته‌ی حلقه بسته ACLS که در سال ۲۰۱۸ به ایستگاه فضایی برده شد، کار کند. در کابین ایستگاه فضایی، سیستم ACLS، متان و آب را از کربن‌دی‌اکسید استخراج می‌کند. به‌همین ترتیب، جلبک موجود در فتوبیورآکتور از کربن‌دی‌اکسید باقی‌مانده برای تولید اکسیژن استفاده می‌کند و محلول هیبریدی را که PBR@ACLS نام گرفته است، تولید می‌کند. اولیور انگرر، رهبر این پروژه می‌گوید:

با ارائه‌ی نخستین نمایش از این رویکرد ترکیبی، ما پیش‌گام سیستم‌های آینده پشتیبان زندگی هستیم. البته استفاده از این سیستم‌ها عمدتا برای ایستگاه‌های مبتنی‌بر سیاره یا مأموریت‌های بسیار طولانی موردنظر است. اما اگر پایه‌ی این تکنولوژی‌ها امروز نهاده نشود، در آینده در دسترس نخواهند بود.

در این آزمایش، جلبک سبز میکروسکوپی که کلرلا ولگاريس (Chlorella vulgaris) نامیده می‌شود، در ایستگاه فضایی کشت خواهد شد. این جلبک علاوه‌بر تولید اکسیژن، یک زیست‌توده‌ی غذایی تولید می‌کند که فضانوردان می‌توانند آن را مصرف کنند. ایجاد یک زیست‌توده‌ی خوراکی از کربن‌دی‌اکسید درون فضاپیما به‌معنای این است که لازم است در مأموریت‌های فضایی، غذایی کمتری برده یا تحویل داده شود. براساس این بیانیه، به‌علت محتوای پروتئینی بالای این جلبک، می‌توان حدود ۳۰ درصد از غذای فضانوردان را با این جلبک جایگزین کرد.